Artykuł wyszukany przez Mirtusza:
Krwiożercze sikorki
10 września 2009, 11:11 | Nauki przyrodnicze
Wygląda jak scena z horroru Hitchcocka, ale to najszczersza prawda. Sikora bogatka zabijająca i zjadająca nietoperze. Wcześniej mówiło się raczej o nietoperzach łapiących ptaki, a nie o sytuacji odwrotnej, lecz dr Péter Estók z Instytutu Ornitologii Maxa Plancka już od jakiegoś czasu dokumentuje te niezwykłe zachowania.
Po raz pierwszy biolog natknął się na taki przypadek w 1996 r. w węgierskiej jaskini w Górach Bukowych (Bükk hegység). Po 10 latach w ciągu dwóch zim Estók i zajmujący się ekologią nietoperzy Björn Siemers nagrali tam 18 kolejnych przykładów zjadania przez sikory nietoperzy z rodzaju Pipistrellus. W sezonie 2004/05, gdy zima była surowa, zginęło 16 nietoperzy, a na przełomie roku 2005 i 2006, kiedy zima była łagodna i spadło niewiele śniegu, sikorki pożarły tylko dwa. Każdej zimy w okolicach jaskini mieszkało stado sikor, składające się z ok. 50 osobników.
Ptaki wyszukiwały budzące się ze snu zimowego ssaki. Przeważnie zjadały je w jaskini, ale jak widać na jednym z filmów, czasem przenosiły się z kąskiem na pobliskie drzewa. Sikory nie zabijały nietoperzy przed rozpoczęciem jedzenia, ale ssaki ostatecznie umierały, kiedy ptaki otwierały im czaszkę – ujawnia Siemers.
Ponieważ nietoperze nadal są mocno wychłodzone, poruszają się wolno, łatwo je więc pochwycić. Dla sikory jest to jednak spory wyczyn, jako że nietoperze z rodzaju Pipistrellus ważą ok. 5 g, a bogatki tylko 4-krotnie więcej.
Kiedy badacze zapewnili sikorom inne pożywienie (ziarna słonecznika i kawałki bekonu), zmalała liczba dekapitacji nietoperzy. Podczas 10 dni obserwacji życie stracił tylko 1 nietoperz. Oznacza to, że ptaki polują na latające ssaki, gdy brakuje im zwykłego pożywienia, czyli gąsienic lub pająków. W ramach eksperymentu Estók i Siemers sprawdzali, czy sikory wpadają na nietoperze przez przypadek, czy celowo ich szukają. W tym celu odtwarzali dźwięki, wydawane przez wychodzące z hibernacji nietoperze, ustawiając głośniki tuż przy wejściu do pieczary. Okazało się, że sygnały te przyciągały sikory. Dla nietoperzy to dźwięki o niskiej częstotliwości, maksymalnie 15 kiloherców, lecz dla sikorek o bardzo wysokiej, powyżej wyznaczonego naukowo dla ich gatunku progu słyszalności. Mimo to ptaki reagowały na te dźwięki.
Nie wiadomo, czy sikory z północno-wschodnich Węgier są izolowaną grupą, która nauczyła się polować na nietoperze, czy swoje zachowanie zmieniają w podobny sposób wszystkie sikory bogatki z Europy. Wiadomo jednak na pewno, że podczas 22 dni obserwacji naukowcy zaobserwowali kilkanaście takich przypadków. Jak zapewnia Estók, nie chodzi o agresję, a więc o walkę o przestrzeń do gniazdowania czy jakiekolwiek inne zasoby, ale o przetrwanie. Biolodzy znaleźli kilka trucheł i jednego nietoperza w stanie terminalnym. Sikory wydziobały mięśnie, tłuszcz, wnętrzności i mózg. Pozostawiły tylko skórę i kości. Jaskinia w Górach Bukowych jest dobrze oświetlona, dlatego sikory poruszają się tam bez trudu.
Źródło
Artykuł wyszukany przez Ludi2:
La mésange est en fait une tueuse en série ...
Artykuł jest w języku francuskim, więc dam krótkie streszczenie:
Sikorka jest seryjnym zabójcą....
Artykuł nawiązuje do zdjęcia i artykułu w czasopiśmie fińskim, gdzie opisany jest przypadek sikorki bogatki, która w czasie zimy zabiła ponad 10 małych ptaków wróblowatych i zjadła miękkie części, głównie mózgi, swych ofiar.
Przytoczona jest tutaj opinia Darrena Naisha: Może się wydawać, że zaobserwowany fakt jest "odkryciem zdumiewającym", ale takie zachowanie stanowi część naturalnego zachowania sikorki bogatki, której w języku ang. nadano przydomek " the Great Zombie Tit" (duża Zombi-sikora). Zombie - ze względu na skłonność bogatki do szukania hibernujących nietoperzy, zabijania ich i wyjadania ich mózgu.
Opisywane są przypadki zabicia przez sikorki muchołówek w budce lęgowej, czy mysikrólików.
Są też doniesienia o atakowaniu przez sikorki bogatki ptaków schwytanych w pułapki (sieci lub klatki)
Sikorka bogatka jest stosunkowo duża i silna, ma mocny dziób i jest inteligentna, to sprawia, że, jak widać, może być niekiedy groźna dla małych ptaków.
---------------------------------------------------
Jan Sokołowski pisał w "Ptakach Polski" , W-wa 1958, t.I, str. 239:
Błędne jest jednak mniemanie, że sikorka bogatka w braku tłuszczu rzuca się na słabsze ptaki, rozbija im głowy i wyjada mózg. Obserwowano wprawdzie podobne wypadki, ale tylko w niewoli, gdy zamknięto ją razem z innymi ptakami, zatem w warunkach nienaturalnych.
Dodam, że obrączkarze opowiadają o waleczności schwytanych bogatek, które potrafią całkiem mocno i boleśnie dziobać palce.
Przypomnę jeszcze znane opowieści o sikorkach otwierających przed laty butelki z mlekiem i wyjadających śmietankę, która ustała się na mleku.
Pamiętajmy, widząc sikorki, że zjadają one masy gąsienic i innych owadów, i są pożytecznymi ptakami. Ze względu na ich kolorowe upierzenie, ruchliwość, wścibstwo i miły głos przyjemnie jest je obserwować.
A w zimie dokarmiajmy je tłuszczykiem
