SINHAYA

Modraszek telejus w skali Europy jest bardzo rzadkim motylem, ale w Polsce wciąż jest całkiem liczny. Na początku lat 90. populacja telejusa żyjąca pod Krakowem została nawet wykorzystana do reintrodukcji tego gatunku w Holandii.
To mały motyl. Rozpiętość jego skrzydeł dochodzi do zaledwie 3,8 cm. Znaleźć go można przede wszystkim w południowej części. Na północ sięga do Puszczy Kampinoskiej. Jest spotykany od czerwca do sierpnia.
Motyle żyją zazwyczaj bardzo krótko. Większość z nich może przeżyć tylko kilka tygodni, a są też takie, które żyją jeszcze krócej. Jednym z rekordzistów jest modraszek telejus (Phengaris teleius), który żyje zazwyczaj tylko trzy-cztery dni!
Mimo to te kilka dni są zazwyczaj bardzo intensywne, ponieważ musi w tym czasie odbyć kopulację i złożyć jaja. Dorosłe modraszki chętnie odwiedzają kwiaty, aby pożywić się nektarem, ale wybierają tylko te czerwone, różowe lub fioletowe. Najmocniej jest związany z krwiściągiem lekarskim. Samice składają swoje jaja w kwiatach krwiściągów, ponieważ gąsienice, które się z nich wylęgną, początkowo żywią się właśnie nimi.
W czwartej fazie rozwoju gąsienica opuszcza krwiściąg i spada na ziemię. Tam cierpliwie czeka, aż znajdą ja mrówki wścieklice (Myrmicia spp.), które chętnie zlizują wytwarzaną przez nie słodką wydzielinę. Następnie mrówki zanoszą gąsienicę do mrowiska. Gdy znajdzie się na miejscu, zaczyna wędrować po podziemnych korytarzach i pożera napotkane po drodze jaja oraz larwy mrówek. W ciągu całego rozwoju, który trwa ok. dziesięciu miesięcy, może pożreć od 200 do nawet 300 mrówczych larw.
Nie jest do końca jasne, dlaczego mrówki jej nie atakują. Na pewno pomaga jej wydzielany płyn, który hamuje ich agresję. Podejrzewa się także, że wytwarza jakieś substancje chemiczne, aby ukryć swoją obecność. Przepoczwarczenie następuje w wierzchnich warstwach mrowiska.
Choć w Polsce modraszek telejus jest liczny, nie oznacza to, że nic mu u nas nie zagraża. Lokalne populacje telejusa są zagrożone ze względu na wywołane przez człowieka zmiany warunków środowiska, np.przez zbyt częste koszenie zamieszkiwanych łąk albo zbyt rzadkie, ponieważ zarastanie jego siedlisk przez krzewy, drzewa i rośliny inwazyjne prowadzi do zaniku jego rośliny żywicielskiej oraz stanowisk mrówek gospodarzy.
W Polsce modraszek telejus jest objęty ścisłą ochroną gatunkową. Dodatkowo został również wymieniony w II i IV załączniku "Dyrektywy siedliskowej" i II załączniku "Dyrektywy berneńskiej". W polskiej czerwonej księdze zwierząt bezkręgowych znajduje się z kategorią LR, co oznacza, że jest gatunkiem niższego ryzyka.