Liczebność słoni afrykańskich leśnych (Loxodonta cyclotis) zmniejszyła się w ostatniej dekadzie aż o 62%. Potwierdza to obawy specjalistów, że gatunkowi zagraża wyginięcie. Jeśli nikt nic nie zrobi, może już w następnej dekadzie. Słonie są zabijane dla kłów.
Zespołem ponad 60 naukowców kierowała dr Fiona Maisels z Wildlife Conservation Society (WCS). Choć spodziewaliśmy się najgorszego, przeraziło nas, że spadek w okresie zaledwie 10 lat przekroczył 60%.
Autorzy artykułu z PLoS ONE prowadzili badania w Kamerunie, Kongu, Demokratycznej Republice Konga, Republice Środkowoafrykańskiej i Gabonie. Ekipy poświęciły 91.600 osobodni na pokonanie ponad 8 tys. mil (12.875 km). Mogliśmy się posłużyć standaryzowaną miarą liczebności słoni w postaci odchodów. W naszym zestawieniu znalazło się 11 tys. takich pryzm. Niestety, w latach 2002-2011 naukowcy znajdowali także pułapki i łuski po nabojach.
Słonie są coraz rzadsze w miejscach z dużą gęstością zaludnienia, z rozbudowaną infrastrukturą, np. siecią dróg, nasilonym myślistwem i słabą kontrolą rządową, przejawiającą się korupcją i nierealizowaniem zapisów prawnych.
Maisels podkreśla, że naukowcy przeżyli szok, stwierdziwszy, że z dużych połaci w miarę nietkniętych lasów zniknęła większość słoni. Specjaliści sądzą, że L. cyclotis utraciły niemal 1/3 z bezpiecznych przed dekadą obszarów. Kłusownicy korzystają bowiem z dróg zbudowanych do wyrębu lasu. Analizując zebrane dane, akademicy zauważyli, że dzisiejsza populacja słoni leśnych stanowi mniej niż 10% potencjalnej liczebności. Poza tym zajmuje ona mniej niż 25% potencjalnego areału.
WCS doradza, by decydenci obecni na tegorocznej Konwencji ds. Międzynarodowego Handlu Zagrożonymi Gatunkami Zwierząt i Roślin w Bangkoku zastanowili się nad zapełnieniem luk prawnych. Ważne, by przyjrzeli się całemu szlakowi handlowemu od lasu po rynek. Tylko w ten sposób da się stwierdzić, który punkt obecnego systemu szwankuje. Maisels wspomina m.in. o kontroli importu, także w krajach tranzytowych.
Źródło
