SINHAYA

przez 78 » niedziela, 23 czerwca 2013, 14:40

Czy zastanawialiście się nad nazewnictwem przedmiotów? Dlaczego naczynie do gotowania wody na herbatę to czajnik? Po rosyjsku herbata to czaj.Ale rusyfikacja już chyba nieaktualna,więc po polsku powinien być herbatnik? Herbatnik to jednak ciasteczko do herbaty.Może więc gotowalnik wody? Na głupie pytania oczekiwane są głupie odpowiedzi. :mrgreen:

przez **Kawusia** » niedziela, 23 czerwca 2013, 20:19

78, zgadłeś moje niedawne rozważania... między innymi właśnie na temat "czajnika" :lol:

Myślę sobie, że gotujemy w garze wodę nie tylko dla zaparzania kawy czy herbaty, więc może po prostu powinniśmy nazywać go wodnikiem , wodniarem, wodgarem :mrgreen:

przez **emen5** » niedziela, 23 czerwca 2013, 20:36

78

Kawusiu

Czyżby Was zainspirował Jarosy z jego dziwną odmianą :?:

przez **emen5** » niedziela, 23 czerwca 2013, 20:40

Nawiasem mówiąc,czajnik,a właściwie czajniczek,służy nie do gotowania wody na herbatę,ale do parzenia herbaty.Pochodzenie tego słowa jest niewątpliwie rosyjskie.Ale w Rosji parzyło się herbatę w samowarze.No to powinien być samowarnik albo samowarek :lol:

To mylne skojarzenie !
W samowarze NIE parzyło się nigdy herbaty !!
Jak sama nazwa wskazuje, był w nim wytwarzany WAR albo jak inaczej nazywali "kipiatok" czyli gotowana wrząca woda. A herbatę parzyło się właśnie w "czajniczku" stawianym na górę samowara.
Gdyby można zmienić ludzkie przyzwyczajenia do nazw, trzeba by zaproponować polska nazwę "warnik" tak jak kiedyś mówiono o gotowaniu że = "warzono strawę".
Pozdrawiam :lol:

przez **Wędrowiec** » wtorek, 13 sierpnia 2013, 22:28

Prócz przyrody, morza i lotnictwa kocham też herbatę. Wyrazem tego jest już 128 wątek "Herbata. Czajnik 128" na jednym z forów. Mieliśmy też forum 'Herbaciarnia", ale założyciel zaginął i od paru lat nic sie tam nie dzieje.
Nie o tym chciałam pisać, a o herbacie. Nazwa czaj - czajnik, jakkolwiek przyszła z Rosji, to jest pochodzenia bardzo dalekowschodniego. W Chinach herbata występowała pod jedną nazwą (krzaczka nie odwzoruję), ale róznie wymawianą, w zalezności od regionu. Obie wersje są nam bardzo dobrze znane. Pierwsze to 'te' - podobnie brzmiące słówko jest w języku angielskim czy niemieckim. Drugi rodzaj wymowy, to 'che'

Nasza 'herbata', to zbitka słów herba (łac. ziele) i thea. Podsumowując pijemy napar z rośliny, której nazwa pochodzi od jednej wersji wymowy, sporządzony w naczyniu, którego nazwa wywodzi się z drugiej wersji wymowy