SINHAYA

Mogę wierzyć na słowo, że wygląda dostojnie, ale wolałbym sam to zobaczyć.
Na razie mogę oglądać jedynie 3 fotki a o innych jedynie poczytać

Staruszku Jak zajrzysz po napisaniu postu, to powinieneś zobaczyć załączniki.

Lecę oglądać ....

Śliczna koteczka a oczki ciężko pracują... co by tu ....

Ludi , ode mnie też proszę delikatne mizianko bo to jeszcze dziecko

Dobrze, ze jest to forum i dobrze, ze zalozylam ten temat dla pamieci mojej, naszej kochanej koteczki...
Takie madre, z wielkim sercem z poczuciem odpowiedzialnosci stworzonko. Gdzie w tej malutkiej glowce moglo sie pomiescic tyle roztropnosci.
Kto mnie bedzie teraz pocieszal przytulajac czolo do mojego czola, pokazywal z duma swoje kociaczki, przynosil myszy, uczyl taktu i delikatnosci dla innych kotow, ludzi.
Nie ma, nie ma! Odeszla za teczowy most nagle, prawie z dnia na dzien.


Patrze na te pierwsze zdjecia, ktore umiescilam na forum i teraz mysle, ze to nie tylko sprawa oswietlenia, ze ona juz wtedy pewnie byla chora.
Myslelismy, ze ot poprostu sie zestarzala, tak jak my, ale pewnie juz wtedy zaczal ja dreczyc ten obrzydliwy rak.
Nie cierpiala, weterynarz, ktory ja operowal powiedzial nam,ze to taka forma raka i dlatego nikt niczego nie zauwazyl..
a przedwczoraj jeszcze jadla, wskakiwala na stol, prosila o glaskanko.

Jak sie z tym pogodzic?

Ludi Bardzo współczuję odejścia koteczki To, że stało się to nagle jest z jednej strony szokiem, ale z drugiej zdjęciem z Was tej okropnej rozterki: co zrobić. czy jeszcze męczyć leczeniem, czy ulżyć w cierpieniu już, czy za kilka dni, czy zwierzak prosi o eutanazję, czy jeszcze chce żyć...
A najlepszym lekarstwem na pustkę po odejściu zwierzaczka jest następny, najlepiej jakiś przygarnięty ze schroniska czy ulicy...

Ludi, w takiej sytuacji nawet nie umiem Cię pocieszyć powiem Ci tylko TRZYMAJ SIĘ i pomyśl, że koteczce jest już dobrze za Tęczowym mostem i tam teraz ugania się za myszkami.

Ludi droga
Bardzo współczuję Tobie bo sam wiem jakie to jest bolesne gdy odchodzi nasz ukochany domownik i bezinteresowny przyjaciel. Pociechą może być jedynie to, że ona Ciebie też lubiła. A zwierzęta nie potrafią lubić z wyrachowania !!!
Widocznie okazywałaś i dawałaś jej to czego potrzebowała i z czego się cieszyła.
Wspomnij zawsze o tym, że wzajemnie umilaliście sobie wiele chwil życia. Będzie nadal żyć w Twoich wspomnieniach.

Ludi to zawsze jest nie w pore i zawsze za wcześnie Trzymaj się

Ludi,współczuję Ci z całego serca Zwłaszcza,że wiem co to znaczy nagłe odejście kochanego zwierzaka.Nie ma słów pocieszenia.Trzymaj się i przytul do serca następnego zwierzaka.Też będzie kochany,mimo,że Swojej kociczki na pewno nie zapomnisz